Neuropathie als gevolg van chemo

Gepubliceerd op 8 juli 2020 om 22:12

Neuropathie*

 (*aandoening van de zenuwen van armen en benen, ‘de bedrading van ons lichaam’ die een verminderde gevoeligheid geeft in o.a. vingers, tenen, voeten. Maar ook verminderde doorbloeding in het onderbeen en stijfheid in gewrichten)

 

Sinds half mei is mijn praktijk weer geopend en konden mijn cliënten gelukkig weer een afspraak bij me maken.

 

Casus

Een van mijn cliënten heeft last van neuropathie in zijn voeten en dan vooral in zijn tenen als gevolg van de medicijnen (chemokuur) tegen darmkanker. De pijn uit zich voornamelijk als hij ’s ochtends opstaat, zijn voeten voelen dan pijnlijk en stijf. Het eerste half uur loopt hij moeilijk vervolgens gaat het iets beter, door het bewegen gaat het meer stromen zegt hij. Ook aan het einde van de dag heeft hij vermoeide en gevoelige voeten.

“Zijn arts heeft gezegd dat hij daar helaas mee moet leren leven en dat er niet veel aangedaan kan worden. De pijn kan minder worden op den duur of je raakt eraan gewend…  Dit zijn helaas de bijverschijnselen”.

 

Zenuwpijn

Het lichaam zorgt er zelf voor dat de afvalstoffen, en in dit geval de medicijnresten van de chemokuur, altijd naar een punt gaan het verst van de vitale organen dus naar de handen en/of voeten. Dit geeft vervolgens de zenuwpijn.

 

Behandeling

Gelukkig is hij alweer enige tijd hersteld van kanker maar het vervelende gevoel in zijn voeten is niet weg. Echter toen ik met hem daarover sprak en ik aangaf dat voetreflex wel degelijk iets kan betekenen voor hem en uitlegde dat voetreflexmassage zorgt voor o.a. een betere doorbloeding. Door die betere doorbloeding zullen de afvalstoffen (lees: de resten van de chemo medicijnen) die nog in zijn lichaam zitten sneller worden afgevoerd. Met als gevolg dat hij op den duur minder pijn en meer bewegelijkheid in zijn voeten zal ervaren.

 

Oplossing

Door het geven van een voetreflexPlus massage merkte hij al na de eerste keer een verbetering/verlichting in zijn voeten ’s ochtends bij het opstaan. Ik heb hem nu zes keer behandeld.

“Het vervelende gevoel in mijn tenen is zo goed als weg. Als ik ’s ochtends m’n bed uit stap voelen mijn voeten weer als vanouds, ik ben eigenlijk al vergeten dat ik na de chemokuur zolang en veel last heb gehad van m’n voeten en tenen.” vertelde hij mij onlangs.  Tevens adviseerde ik hem ook bepaalde voetbeweeglijkheid oefeningen te doen. Voorlopig komt hij nog wekelijks voor een behandeling.

 

PS: ken je iemand, een familielid, vriend of collega die mogelijk interesse heeft in dit artikel? Stuur deze mail dan vooral door!